Powrót wspaniałego „Hamleta” Ostermeiera i spojrzenie Angélicy Liddell na harakiri Mishimy to główne punkty programu Temporada Alta.

Hamlet, bardzo wyjątkowy Hamlet, jeden z najlepszych ostatnich czasów, i Mishima, japoński pisarz, którego samobójstwo popełniając harakiri zakończyło jego życie i twórczość, oznaczają 34. edycję festiwalu Temporada Alta, który odbędzie się od 18 września do 12 grudnia i oferuje 92 przedstawienia z łączną liczbą 62 326 biletów. Będzie to pierwsze wyreżyserowane przez Narcísa Puiga, następcę Salvadora Sunyera , który do tej pory reżyserował ten spektakl. Hamlet , którego będzie można zobaczyć w Teatre Municipal de Girona 11 i 12 października, jest dziełem Thomasa Ostermeiera, wzorcowego Hamleta , który miał premierę w Schaubühne w Berlinie w 2008 roku i krótko wystawiany w Teatre Lliure w Barcelonie. W dalszym ciągu występuje w nim Lars Eidinger w inscenizacji, która radykalnie zmniejsza liczbę postaci, granych przez sześciu aktorów dzielących się na dwie części i decyduje się pokazać Hamleta bliskiego demencji (i grubasa). Wskrzeszenie Hamleta Ostermeiera 17 lat później – z pewnością nie premiery – nie może być uznane za hańbę dla Temporada Alta, ale raczej za powód do dumy: niezliczeni widzowie nie mogli wówczas zobaczyć tej niezwykłej produkcji, która od tamtej pory stała się widowiskiem legendarnym, cytowanym przez specjalistów jako przykład tego, jak należy interpretować emblematyczne dzieło Szekspira. „To produkcja, która naznaczyła teatr XXI wieku” – podkreślił Puig podczas prezentacji festiwalowej na scenie Teatru Miejskiego w Gironie.

Jeśli chodzi o Yukio Mishimę, dzieło Angéliki Liddell, którego światowa premiera odbędzie się na festiwalu 22 listopada (Teatre De Salt), koncentruje się wokół niego, a konkretnie na jego dramatycznej śmierci rytualnej w 1970 roku, która nastąpiła w wyniku harakiri lub seppuku (dwa terminy oznaczające ten sam rytualny akt wypatroszenia nożem). W „Seppuku, pogrzebie Mishimy, czyli o przyjemności umierania” Liddell składa hołd pisarzowi w 2025 roku, w setną rocznicę jego urodzin. Czyni to – Puig zauważyła, że ​​trudno wytłumaczyć, co robi twórczyni, dopóki nie zobaczy tego na scenie – „poematem performatywnym o pięknie, erotyzmie i śmierci jako formie wolności i pożądania”.

Wśród najważniejszych wydarzeń z obszernego programu festiwalu, którego budżet wynosi 3 mln euro, znajdują się również: znany współczesny kanadyjski cyrk Éloize z ID evolution (Teatr Miejski w Gironie, 7 i 8 listopada); Le Sommet szwajcarskiego reżysera Christopha Marthalera , absurdalna komedia o grupie uchodźców w niepewnym górskim otoczeniu; The Hague ukraińskiej reżyserki Saszy Denisowej i bułgarskiego reżysera Galina Stoeva, spektakl wyobrażający sobie proces Putina za zbrodnie wojenne na Ukrainie i prezentowany jako połączenie Szekspira i Monty Pythona; a także Ai! La misèria ens farà feliços urugwajskiego reżysera i autora Gabriela Calderóna, który spróbuje powtórzyć sukces Història d'un sanglar z podobną formułą i obsadą, w której znaleźli się Pere Arquillué, Joan Carreras, Laura Conejero i Danila Brown.

Na uwagę zasługują także belgijska twórczyni Miet Warlop, słynąca z wizualnego teatru pełnego nieoczekiwanych obrazów, w tym Inhale Delirium Exhale , w którym pięciu wykonawców porusza czterema tysiącami metrów jedwabiu; Lluís Homar z duetem fortepianowym Emili Brugalla i Vesko Stambolov z recitalem ( Bach-Dostojewski-Messiaen ) skupiającym się na rozdziale „Wielki Inkwizytor” z powieści Bracia Karamazow; Mal pelo z We: nosaltres i el temps; oraz María Pagés z dramatopisarzem El Arbi El Hartim, łącząca taniec flamenco i słowo mówione w De Szeherezada. W programie spektaklu (1 i 2 listopada w Teatrze Miejskim w Gironie) znajdzie się również La mort i la primavera , choreograficzna wersja pośmiertnej powieści Mercè Rodoredy w wykonaniu zespołu tanecznego La Veronal z muzyką na żywo Marii Arnal. Spektakl jest koprodukcją TNC, Biennale Tańca w Wenecji i Matadero Madrid.

Wśród spektakli, które Temporada powróci, znajdą się niestrudzone Non solum Sergiego Lópeza oraz piosenka A Makbet The Tiger Lilies i Oriola Broggiego . Będzie można także zobaczyć produkcje Romea, takie jak Gegant z Josepem Marią Pou w roli Roalda Dahla, którego premiera odbyła się na festiwalu w Grec, czy komediant Mort d'un z Jordim Boschem; lub z Lliure, takie jak El día del Watusi i La brama del cérvol ; oraz Turisme wiejskie autorstwa Galceran-Belbel i Sicalíptiques autorstwa Xaviera Albertí. Elisabet Casanovas zaprezentuje inscenizację pamiętników Anaïs Nin, a także zostanie wyświetlona legendarna produkcja Patrice'a Chéreau " Dans la solitude des champs de coton" , utworu Koltèsa nagranego w 1996 roku. W programie muzycznym znajdą się Patti Smith, która nieoficjalnie otworzy festiwal 18 i 19 września koncertem z dyrygentką swojego zespołu w Girona Auditorium, a także Rigoberta Bandini, Mushka, Estrella Morente, Crystal Fighters oraz Chicago Mass Choir.

W programie znalazło się łącznie 16 międzynarodowych spektakli (z 13 krajów), 22 koprodukcje i 28 premier (16 światowych, 7 w Hiszpanii i 5 w Katalonii), które zostaną zaprezentowane w ośmiu katalońskich gminach. Osiem spektakli tworzy Ibero-American Connection, okno na twórczość teatralną z tej części świata. The Big Bang odbędzie się od 20 do 23 listopada – weekend poświęcony łączeniu międzynarodowych twórców i artystów z najlepszymi propozycjami festiwalu. W tradycyjnym (15. edycja) Turnieju Dramaturgii Katalońskiej weźmie udział ośmiu dramatopisarzy. Po raz kolejny, jak podkreślił Narcís Puig, promowanie katalońskiej twórczości jest jednym z głównych celów Temporady „jako festiwalu narodowego”.

Łącznie 62 spektakle, wiele z nich wybranych z aktualnego programu, reprezentują w tym roku katalońską twórczość. Festiwal kontynuuje projekt Artèria, stworzony, aby ułatwić młodym widzom dostęp do programu festiwalu, oferując 12 spektakli ze specjalnymi zniżkami. Fundacja Ciudad Invisible promuje 8. edycję projektu edukacyjnego A Tempo.

Prezentacja Temporady podkreśliła, że ​​inicjatywa festiwalu Flaix de Tardor , program sześciu międzynarodowych spektakli w Barcelonie (od 21 października do 15 listopada), wspierany przez Generalitat (rząd kataloński) i Radę Miasta Katalonii, z oddzielnym budżetem, nadal budzi obawy, jeśli nie podejrzenia. Puig musiał po raz kolejny rozwiać wątpliwości co do celu i zakresu Flaix, a przede wszystkim zapewnić wszystkich, powtarzając, że program ten „jest niezależny” i w żaden sposób nie wpłynie na Temporadę w Gironie, od której „nie pobiera żadnego spektaklu” ani publiczności. Flaix, w którym prezentowane są dzieła Alaina Platela i Toniego Servillo, „nie konkuruje” z Temporadą Alta, podkreślił Puig, podkreślając, że „nie ma żadnego nakładania się” między tymi dwoma programami i że spektakle, które będzie można zobaczyć w Barcelonie, będą również prezentowane w sezonie targów w Gironie, kiedy tradycyjnie oferuje się mniej teatru międzynarodowego. „Nasz program ma tę zaletę, że nie ma między nami żadnej konkurencji ani powielania treści”.

Narcís Puig i przedstawiciele różnych agencji rządowych, którzy uczestniczyli w prezentacji Temporady (burmistrzowie Girony i Salt, dyrektor ds. promocji kultury w Generalitat (rządu Katalonii) oraz czwarty wiceprzewodniczący Rady Prowincji Girona) wyrazili uznanie dla Sunyera, który nie uczestniczył w wydarzeniu, mimo że nadal był zaangażowany w festiwal jako dyrektor Bitó, firmy producenckiej, która go organizuje, oraz w swoje projekty społeczne. „Pracuję z Salvadorem Sunyerem od 15 lat” – powiedział Puig – „i bez niego nie byłoby mnie tutaj”.

Wyjaśnił zmniejszenie liczby przedstawień w tym roku, mówiąc, że brak Hamleta Ostermeiera w zeszłym roku oznaczał więcej funduszy na organizację kilku kolejnych, ale festiwal zawsze oscyluje wokół 100 produkcji. Taki jest jego cel i powiedział, że się nie zmieni, ponieważ Girona i okolice nie są w stanie pomieścić większej liczby przedstawień i nie ma miejsca na rozwój.